Wat zijn de belangrijkste chemische en fysische eigenschappen van gehydrogeneerd isopreenpolymeer waardoor het zich onderscheidt van natuurlijke of synthetische rubbers?

Gehydrogeneerd isopreenpolymeer (EP) , ook bekend als gehydrogeneerd polyisopreen, vertoont verschillende chemische en fysische eigenschappen die het onderscheiden van zowel natuurlijk rubber (NR) als andere synthetische rubbers zoals styreen-butadieenrubber (SBR) of nitrilbutadieenrubber (NBR). Deze verschillen komen voornamelijk voort uit de gehydrogeneerde structuur, die de onverzadiging aanzienlijk vermindert en de stabiliteit verbetert. Hier is een gedetailleerd overzicht:

1. Chemische eigenschappen:

• Verminderde onverzadiging: Hydrogenering zet de meeste dubbele bindingen in de isopreenskelet om in enkele bindingen, waardoor de mate van onverzadiging aanzienlijk wordt verlaagd in vergelijking met natuurlijk polyisopreen of SBR. Dit maakt EP veel minder gevoelig voor oxidatieve afbraak en ozonaantasting.
• Chemische weerstand: De verminderde dubbele bindingen en de verzadigde structuur verbeteren de weerstand tegen veel chemicaliën, waaronder oliën, brandstoffen en oplosmiddelen. Dankzij deze eigenschap kan EP goed presteren in automobiel- en industriële toepassingen waar contact met koolwaterstoffen frequent is.
• Thermische stabiliteit: De gehydrogeneerde ruggengraat verbetert de thermische stabiliteit, waardoor EP zijn eigenschappen over een groter temperatuurbereik kan behouden dan conventionele rubbers.

2. Fysieke eigenschappen:

• Mechanische sterkte: EP behoudt doorgaans een hoge treksterkte en goede elasticiteit, hoewel de stijfheid en hardheid tijdens het compounderen kunnen worden aangepast. Het polymeer behoudt zijn flexibiliteit, zelfs onder mechanische belasting.
• Lage glasovergangstemperatuur (Tg): EP heeft doorgaans een lage Tg (rond -60°C tot -50°C), wat flexibiliteit bij lage temperaturen garandeert en elastisch gedrag in koude omgevingen behoudt.
• Verouderingsweerstand: Door de verminderde onverzadiging is EP veel beter bestand tegen hitte, zuurstof en door ozon veroorzaakte veroudering dan natuurlijk rubber of niet-gehydrogeneerde synthetische rubbers. Dit vertaalt zich in een langere levensduur voor producten gemaakt van EP.
• Dimensionale stabiliteit: EP vertoont een lage krimp en uitstekende vormvastheid, waardoor het geschikt is voor nauwkeurig gegoten onderdelen of componenten die onder spanning hun dimensionale integriteit moeten behouden.

3. Onderscheidende kenmerken vergeleken met andere rubbers:

• Vergeleken met natuurlijk rubber , EP is minder gevoelig voor ozon, UV-licht en thermische oxidatie. Het vertoont ook een verbeterde chemische resistentie.
• Vergeleken met SBR of NBR EP heeft superieure flexibiliteit bij lage temperaturen, betere verouderingseigenschappen en verbeterde weerstand tegen oliën en brandstoffen, vooral wanneer het volledig gehydrogeneerd is.
• De combinatie van elasticiteit, chemische weerstand en thermische stabiliteit maakt EP bijzonder geschikt voor hoogwaardige toepassingen zoals autoslangen, afdichtingen, pakkingen en industriële elastomere componenten.

Samenvattend transformeert het hydrogeneringsproces isopreenpolymeer in een stabieler, duurzamer en chemisch resistenter elastomeer, terwijl de elastische en mechanische eigenschappen behouden blijven die natuurlijke en synthetische rubbers waardevol maken. Deze balans van eigenschappen is wat EP onderscheidt van conventionele rubbers.